در اسلام چهار عید وجود دارد که هر کدام تبلور یکى از ارکان مهم اسلام و نشانه‏ اى براى تجدید عهد با یکى از آنهاست.

عید فطر; بازگشت ‏به خویشتن از راه پیروزى بر طاغوت نفس در ماه رمضان است. در آن روز، پیروزى بر طاغوت نفس جشن گرفته مى ‏شود، چون این پیروزى اساس و زیربناى رشد و تکامل و تحولات عظیم انسانى است.

عید قربان; بازگشت‏به ارزشهاى توحیدى چون ایثار و فداکارى، و تجدید عهد با ابراهیم قهرمان توحید و فداکارى، و اسماعیل قهرمان صبر، مقاومت و ایثار است. چنین روزى براى آنان که در صراط توحید، صبر، مقاومت و ایثارند، عید است، چرا که با دستیابى بر چنین مفاهیم ارزشمندى، داراى عالیترین خصلت و شاخصهاى انسانى شده‏اند.

عید جمعه; بازگشت به انسجام، تجمع، اتحاد و بهم پیوستگى مسلمین است.

این اتحاد، یکى از عوامل مهم پیروزى در عرصه‏ هاى گوناگون است، اقتدار و شکوه مسلمانان را در نمازهاى جمعه به نمایش مى‏گذارد و همایش شکوهمندانه عزت اسلامى را نشان مى ‏دهد.

عید غدیر; بازگشت‏ به راه ولایت و رهبرى است که پس از توحید، از همه ‏مفاهیم و ارزشهاى اسلامى بالاتر است. رهبرى، مکمل توحید است، و توحید منهاى آن بى ‏فروغ خواهد بود.

اگر به راستى مسلمانان در این مساله پیروز گردند، و با انتخاب رهبر حق به طور جدى و آگاهانه در خط وى قرار گیرند بر قله پیروزى دست‏ یافته ‏اند، و باید براى آن جشن بگیرند، چرا که همه مفاهیم عالى انسانى و اسلامى، در پرتو رهبرى صحیح، هویت ‏خود را باز مى ‏یابد، و با نور درخشان آن رهبرى پرفروغ خواهد شد، چنان که این مطلب در روایات بسیارى، از جمله در حدیثى از امام صادق علیه السلام آمده است و مفهوم غدیر و هدف از آن نیز همین است.