فی الکافی عن الصادق (علیه السلام) : إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً زَهَّدَهُ فِی الدُّنْیَا وَ فَقَّهَهُ فِی الدِّینِ وَ بَصَّرَهُ عُیُوبَهَا وَ مَنْ أُوتِیَهُنَّ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ.   ( الشافی ، ص 533 )

شرح حدیث از حضرت آیت ا.. العظمی امام خامنه ای (مدظلّه العالی)
 این سه خصوصیت را خداوند به هرکس داد نشانه این است که به آن بنده محبت دارد.

1. خدای متعال به این شخصی که مورد محبت اوست، بی رغبتی به دنیا می دهد.دوم
2.  او را در دین فقیه می کند. یعنی عالم به دین و عارف به احکام دین می شود. ... ( نسبت به دین بصیرت پیدا می کند. )

3. عیوب دنیا را به او نشان می دهد. ما غالباً از عیوب دنیا غفلت داریم.مثل بچه ای که یک ظرف شیرینی یا یک اسباب بازی جلوی چشمش هست . این دیگر هیچی نمی فهمد. غیر اینکه آن را بدست آورد.... بعد هم که بدست آورد از اینکه خوردن (شیرینی) برای او ضرر دارد غافل است. (فقط) مجذوب و دلباخته آن است. وضع ما مردم معمولی نسبت به دنیا همین است.

نگاه می کنیم به همین ظاهر قضیه. ثروتی ، جاه و جلالی ، زر و زیورهایی ، از این چیزهایی که در زندگی معمول است. تمام هم نمی شود. یعنی انسان از این چیزها سیری هم ندارد.
مثل آب دریا،در روایت دارد که هرچه انسان بنوشد تشنه تر می شود . عیوبش را نمی فهمیم لکن کسی که تفضّل خدا شامل حال او شده است،عیوب دنیا را می فهمد ... و اگر کسی این سه چیز را داشته باشد خیر دنیا و آخرت به این شخص داده شده است...

 منبع: نشریه موعظه خوبان شماره 96 معاونت تربیت و آموزش عقیدتی سیاسی سپاه ( جلسه237 مورخ 30 / 07/ 1387 )