مَوْلاَیَ یَا مَوْلاَیَ أَنْتَ الْغَفُورُ وَ أَنَا الْمُذْنِبُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الْمُذْنِبَ إِلاَّ الْغَفُورُ

خدایا توبه میکنم و طلب مغفرت می کنم از اینکه...

81.کسی خواست چیزی یادم دهد به شخص او توجه کردم نه به سخن او.

82.زود باوری کردم یا حرفی را بدون دلیل و برهان و ملاک پذیرفتم.

83.کاری را می توانستم بکنم و به دیگری گفتم بکند.

84.کاری  را با اخم و گرفتگی چهره انجام دادم در حالیکه می توانستم اصلا نکنم.

85.کاری را با نام تو (بسم الله) آغاز نکردم و با این کار شیطان را شریک کار خود کردم.

[فرازی از وصیت نامه شهید والامقام غلام حسین زرگر طالبی]

 ... پدر و مادر عزیز، چقدر خوب بود حال مرا موقع نوشتن وصیت نامه ﻣﻲدیدید ، آن لحظه یکی از بزرگترین لحظات عمرم بود . می دانید چرا ؟! داشتم به آنجایی نگاه ﻣﻲکردم که باید مدّتها در آن، به خواب ابدی فرو رفت و آن لحظه خیلی زیبا بود . بله پدر و مادر و خواهران و برادران عزیزم این را بدانید که روزی تمامی ما به آنجا بر ﻣﻲگردیم و سر به زیر خاک ﻣﻲبریم.

مادر اگر تو ، رفاه و آسایشِ فرزندت را در آن دنیا ﻣﻲخواهی به جای گریه کردن برای من دعا کن که خدا از گناهان من بگذرد. برادر و خواهر عزیز یک نصیحت کوچک به شما ﻣﻲکنم، هر چند که من ارزش آن را ندارم که شما را نصیحت کنم، ﻣﻲخواهم بگویم که اگر یک وقت خدای نکرده از یاد خدا غافل شدید به یاد قبر بیفتید به یاد آن لحظهﺍی بیفتید که امام صادق علیه السلام در سجده های خود زار زار گریه ﻣﻲکرد. و می گفت أَبْکِی لِظُلْمَةِ قَبْرِی ، گریه کنم براى تاریکى قبرم.أَبْکِی لِضِیقِ لَحْدِی گریه کنم براى تنگى لحدم. أَبْکِی لِسُؤَالِ مُنْکَرٍ وَ نَکِیر إِیَّایَ گریه کنم براى سؤال نکیر و منکر از من.

برادر، تو هم همان کار را بکن و خود را به یاد خدا بینداز و این را بدان که هر وقت تو را غرور گرفت به زمین نگاه کن و به نفس خود بقبولان که روزی به زیر این زمین بر ﻣﻲگردی. 

(غلامحسین زرگر طالبی - شنبه 3/2/61)