خدایا شرمنده ام...

46. از اینکه آزادی در عمل با استقلال فکری را از کسی گرفتم. 

47.از اینکه یک کار واجب را به خاطر یک کار مستحب رها کردم. 

48.از اینکه عیب جویی دوستم را کردم و در صدد خوبی های او نبودم و از او دفاع نکردم. 

49.از اینکه کسی را سرزنش بیجا کردم یا اگر به جا بود در جمع او را سرزنش کردم. 

50.از اینکه فراموش کردم باید خداگونه بشوم بلکه دوست داشتم کاری بکنم که شیوه دیگری بشوم و دگرگونه شدم و همان شدم. 

یگانه محبوب من، من را ببخش...

41.از اینکه فقر مادی، بیسوادی یا موفقیت اجتماعی کسی این اجازه را  به من داد که خود را بالاتر بدانم. 

42. از اینکه جایی که باید امر به معروف و نهی از منکر بکنم نکردم. 

43.از اینکه کاری که باید فی سبیل الله می کردم نفع شخصی،مصلحت یا خیانت دیگران را نیز در نظر داشتم. 

44. از اینکه شب با یاد او نخوابیدم بلکه به فکر این بودم که فردا چه کنم. 

45.از اینکه نماز را بی معنی خواندم و حواسم جای دیگر بود در نتیجه دچار شک در نماز شدم.  

ادامه دارد...

خدایا من را ببخش...

36.از اینکه مبالغه در حرف زدن کردم و چیزی را بزرگ تر از آنچه بود نشان دادم .

37.از اینکه از گفتن مطالب غیر لازم خود داری نکردم و پرحرفی کردم .

38.از اینکه شکر نعمت را به جا نیاوردم و دلم می خواست کاش زیباتر، چاق تر ، غنی ترو... بودم. 

39.از اینکه رعایت بهداشت جسمی را نکردم (حمام،مسواک،خانه،ناخن،غذا و ...) 

40.از اینکه ملاک بزرگی را مقام، پول،تحصیلات،زیبایی کلام و ... قرار دادم.    

اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَ لکِن فِى الشَّبابِ اَحسَنُ ؛

توبه زیباست، ولى در جوانی زیباتر . 

رسول اکرم صلی الله علیه و آله 

ادامه دارد...

حضرت صادق علیه السلام فرمود: که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خداى عزوجل می فرماید بعزت و جلالم سوگند من بنده اى که بخواهم رحمتش کنم از دنیا بیرون نبرم تا اینکه هر گناهى کرده است (عوضش را) یا بوسیله بیمارى در تنش ، یا بتنگى در روزیش ، یا با ترس و هراس در دنیایش ، و اگر باز هم چیزى بماند مرگ را بر او سخت کنم ، و بعزت و جلالم سوگند بندهاى را که بخواهم عذاب کنم از دنیا بیرون نبرم تا هر کارى نیکى انجام داده (عوض کاملش ) را باو بدهم : یا بفراخى در روزیش ، و یا بسلامت در تنش ، و یا بآسودگى خاطر در دنیایش ، و اگر باز هم چیزى باقى ماند مرگ را بر او آسان کنم .  

منبع: اصول کافى جلد 4 صفحه  180 

 خدایا مرا ببخش...

26- از اینکه منتظر تعریف و تمجید دیگران بودم غافل از اینکه تو بهتر از دیگران مینویسی و با حافظه تری. 

27- از اینکه سعی داشتم کار بدم را در جمعی توجیح کنم با اینکه می دانستم غلط است. 

28-از اینکه در سخن گفتن و راه رفتن ادای دیگران را در آوردم. 

29- از اینکه رسوا شدن در دنیا برایم دشوارتر از رسوا شدن در آخرت بود. 

30- از اینکه حق زیبایی هایی که تو آفریدی (حق زیبایی ها: تعریف کردن از آن هاست) را ادا نکردم. 

ادامه دارد...

استغفرالله و اسئله التوبه...

 ۱۶. از اینکه شب بهر نماز شب بیدار نشدم

۱۷. از اینکه دیگران را به کسی خنداندم غافل از اینکه خود خنده دار تر از همه هستم

۱۸.از اینکه لحظه ای به ابدی بودن دنیا و تجملاتش فکر کردم

۱۹.از اینکه با تکبر و بی سلام از پهلوی دوستم رد شدم با انکه متوجهش شده بودم

۲۰. از اینکه همواره خشمم بر کظمم غلبه داشت

آیا هر توبه‌ای قبول می‌گردد؟ امام علی علیه السلام در این باره فرمودند:

 ” به هر کس (توفیق) توبه داده شود، از قبول آن محروم نمی‌شود و به هر کس (توفیق) استغفار عطا گردد، از آمرزش محروم نمی‌ماند" بحارالأنوار: ۶۹ / ۴۱۰ / ۱۲۴ منتخب میزان‌الحکمة: ۹۲

ادامه دارد...

استغفرالله و اسئله التوبه...

۱۱.  از اینکه به کسی دروغ گفتم آنجا که حق بوده است راست بگویم

۱۲.  از اینکه در سطح پایین ترین فرد جامعه زندگی نکردم

۱۳.  از اینکه منتظر بودم تا دیگران به من سلام کنند

۱۴. از اینکه امامم را نشناختم و محبت او را بر دل نداشتم . گفته پیامبر صلوات الله علیا است که هر کس بمیرد و امام خویش را نشناسد مانند کسی است که برجاهلیت مرده است.

۱۵. از اینکه دیگری را وادار کردم که به بزرگی من اعتراف کند و از بزرگی بازماندم

ادامه دارد...

خدایا شرمنده ام ...

1. از اینکه حسد کردم.

2.از اینکه تظاهر به دانستن مطلبی کردم که اصلا نمیدانستم.

3.از اینکه زیبایی قلمم را به رخ کسی کشیدم.

4.از اینکه در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم.

5.از اینکه مالی را که به تو تعلق داشت از خود حساب کردم.

ادامه دارد...