خدایا شرمنده ام از اینکه.....

101- در غم دیگران شریک نبودم بلکه از ناراحتی آن ها خوشحال بودم

102- موقع جایی رفتن به فکر کیفیت آن بودم اما برای نماز به پاکی لباس و قلب و روح کمتر اهمیت می دادم و اصولا خدا را مجسم نمی کردم.

103- احساسم بر قلبم غلبه کرد ( یا برعکس) چون به گفته حضرت علی علیه السلام این ها یک نسبت معین دارند هر چه به یکی اضافه شود از دیگری کم می شود.

104- چیزی را که به درستی آن اطمینان نداشتم گفتم و بعد متوجه شدم که اشتباه گفته ام.

105- وقتی خود از انجام کاری یا خوردن چیزی خودداری میکردم دیگری را هم از آن محروم می کردم.

امام زمانم جواب سلامم را بده و من را ببخش از اینکه...

96-از اینکه به کسی بیش از اندازه اصرار می کردم که چیزی را بگویدکاری را بکند یا چیزی را نشانم دهد.

97-از اینکه در زمان نبودم و دغدغه مسائل اجتماعی را نداشتم و فراموش کردم که برای رسیدن به الله باید از میان ناس گذشت.

98-از اینکه کاری را نه از روی شناخت و علاقه و بلکه از روی عادت انجام دادم.

99-از اینکه برای هر کاری با همه مشورت کردم جز خدا.

100-از اینکه خدا را در همه کارهایم دخالت ندادم (الم یعلم بان الله یری)

خداوند بنده توبه کار را دوست دارد « إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ » خداوند دوست دارد که بنده گنهکارش به او بگوید: «خدایا، بد کردم، غلط کردم. شماببینید وقتی فرزندتان یک خطایی می کند، بـعد می گـویید: «غلط کردم!» چه قـدر خوشـحال می شوید. او را بغـل می کنـید و می بوسید.

شما که بنده خدا هستید این قدر از پشیمانی فرزندتان خوشحال می شوید،آن وقت خدا که معلوم است چه قدر از توبه بندگانش خوشحال می شود. فقط یک کلمه به خدا بگو : «خدایا غلط کردم نفهمیدم ! عمرم را به بیهودگی و بطالت گذراندم. » خداوند در قرآن کریم می فرماید : « قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ » بگو: اى بندگان من - که بر خویشتن زیاده‏ روى روا داشته ‏اید - از رحمت خدا نومید نشوید.

که خدا همه گناهان را مى ‏آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده مهربان است. گاه شیطان به سراغ بعضی افراد می آید و به آنها می گوید : « بی خودی توبه نکن ! تو خیلی بدی کردی و محال است که خدا تورا بیامرزد! » این سخن، سخن شیطان است .

[ در محضر مجتهدی ، جلد دوم ، انتشارات مستجار ، چاپ سوم ، 1392 ، ص 28 و 29 ]

خدایا توبه میکنم ....

91-از اینکه از گذشته برای آینده استفاده نکردم و از اشتباهات خود یا دیگران عبرت نگرفتم

92-از اینکه وقتی از پیش مستضعفی رد می شدم خود را به ندیدن زدم و رد شدم.

93.از اینکه وقتی چیزی را از دست دادم خیلی ناراحت می شدم حتی بیشتر از موقعی که چیز آن دنیایی را از دست می دادم.

94-از اینکه از هنر یا استعداد در راه خدا استفاده نکردم.

95-از اینکه وقتی از یک حکم خبر نداشتم بر آن ایراد گرفته و آن را نا حق پنداشتم.

روزی حضرت موسی علیه السلام رو به بارگاه ملکوتی خداوند اعلی کرد و از درگاهش درخواست نمود: بارالها! می خواهم بدترین بنده ات را ببینم. ندا آمد: صبح زود به در ورودی شهر برو. اولین کسی که از شهر خارج شد، او بدترین بنده من است. حضرت موسی علیه السلام صبح روز بعد به در ورودی شهر رفت.

پدری با فرزندش، اولین کسانی بودند که از شهر خارج شدند. پس از بازگشت، رو به درگا خداوند کرد و ضمن تقدیم سپاس از اجابت خواسته اش، عرضه داشت: بارالها، حالا می خواهم بهترین بنده ات را ببینم. ندا آمد: آخر شب به در ورودی شهر برو. آخرین نفری که وارد شهر شود، او بهترین بنده ی من است. هنگامی که شب شد، حضرت موسی به در ورودی شهر رفت... دید آخرین نفری که از در شهر وارد شد، همان پدر و فرزندش است! رو به درگاه خداوند، با تعجب  عرضه داشت: خداوندا ! چگونه ممکن است که بدترین و بهترین بنده ات یک نفر باشد!؟

ندا آمد: ای موسی! این بنده که صبح هنگام می خواست با فرزندش از در خارج شود، بدترین بنده ی من بود. اما... هنگامی که نگاه فرزندش به کوه های عظیم افتاد، از پدرش پرسید: بابا! بزرگ تر از این کوه ها چیست؟ پدر گفت: زمین. فرزند پرسید: بزرگ تر از زمین چیست؟ پدر پاسخ داد: آسمان ها. فرزند پرسید: بزرگ تر از آسمان ها چیست؟ پدر در حالی که به فرزندش نگاه می کرد، اشک از دیدگانش جاری شد و گفت: فرزندم گناهان پدرت از آسمان ها نیز بزرگ تر است.

فرزند پرسید: پدر! بزرگتر از گناهان تو چیست؟ پدر که دیگر طاقتش تمام شده بود، به ناگاه بغضش ترکید و گفت: عزیزم، مهربانی و بخشندگی خدای بزرگ، از تمام هر چه هست، بزرگتر و عظیم تر است.

[حکمتنامه کودک، محمدی ری شهری ، صفحه 39 / برداشت از پایگاه اطلاع رسانی منبرک www.manbarak.ir ]

(إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ) [البقرة: 222].

خدایا من توبه می کنم از اینکه...

76.حرفی را به کنایه،طعنه و با زخم زبان آمیخته کردم.

77.چیزی را بلد نبودم و از سوال کردن آن عار داشتم.

78.جایی حق با من نبود لجبازی کردم.

79.به غذا خوردن دیگران طوری نگاه می کردم که گویی من روزی دهنده ام نه خدا!

80.دستم یا زبانم را بربنده ای بلند کردم و رحم کردن را فراموش کردم.

ادامه دارد...

بار الها به تو پناه می برم و ایمنی می طلبم از اینکه...

66.از خدا نا امید شدم و فکر کردم مشکلم را نمی تواند حل کند. (ان الله علی کل شی قدیر)

67. پوزش خواستن و معذرت خواستن برایم مشکل بود و معذرت نخواستم.

68. روزه خواری کردم اما کفاره آن ( به ازاء یک روز 60 روز) را نا حق پنداشتم.

69. کمیت چیزی برایم با ارزش تر از کیفیت آن بود.

70. کاری را عمدا کردم که دیگران ببینند و یا خواستم هدف کاری را وارونه جلوه دهم.

خدا بهترین عاشق و دوست من است چون من هنوزم پشیمان نیستم از اینکه...

56. از اینکه وقع کتاب خواندن در این فکر بودم که به دیگران بگویم فلان کتاب را خوانده ام و در فکر یادگیری نبودم.

57. از اینکه شاید امروز آخرین روز عمرم باشد را در کارهایم دخالت ندادم.

58. از اینکه حاضر نشدم بگویم نمی دانم حتی در لحظه ای که نادانی ام بر ملا شده بود.

59. از اینکه وقت کشی کردم. ( والعصران الانسان لفی خسر)

60. از اینکه اسراف کردم و اقتصاد و میانه روی را رعایت نکردم.

اما او همچنان آبرو داری می کند و چهره ی واقعی من را به دیگران نشان نمی دهند. به راستی کدام دوست می تواند اینچنین باشد؟

ادامه دارد....

پرونده گناه مرا کم مرور کن آقا. خودم به حال خودم گریه میکنم از اینکه...

51. از اینکه در صدد نبودم که دو نفر را بهم رسانم بلکه از دعوا، قهر و نفاق آنها خوشحال شدم.

52. از اینکه بر کوچکتران بزرگسالاری کردم.

53.از اینکه در کار دیگری تجسس کردم و دوست داشتم از حرف ها و یا اسرار آنها سر در بیاورم.

54.از اینکه از خودم تعریف کردم.

55.از اینکه در مقابل قویتر از خودم متکبرترین و در مقابل ضعیف تر از خودم متواضع ترین نبودم.

از امام محمدباقر علیه السلام منقول است که کلماتی که آدم به آنها تکلم کرد و توبه اش قبول شد این کلمات بود：

اللهُمَ لا اِلهَ اَنْتَ سُبْحانَکَ وَ بِحَمْدِکَ اِنّی عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسی فَاغْفِرْلی اِنَّکَ اَنْتَ التَّوابُ الرَّحیمُ لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ وَ بِحَمْدِکَ اِنّی ظَلَمْتُ نَفْسی فَاغْفِرلی اِنَّکَ اَنْتَ خَیْرُ الْغافِرینَ.

ولادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها  ، روز دختر  و آغاز هفته ی کرامت را  به همه ی دوست داران  اهل بیت تبریک می گوییم.

خدایا شرمنده ام...

46. از اینکه آزادی در عمل با استقلال فکری را از کسی گرفتم. 

47.از اینکه یک کار واجب را به خاطر یک کار مستحب رها کردم. 

48.از اینکه عیب جویی دوستم را کردم و در صدد خوبی های او نبودم و از او دفاع نکردم. 

49.از اینکه کسی را سرزنش بیجا کردم یا اگر به جا بود در جمع او را سرزنش کردم. 

50.از اینکه فراموش کردم باید خداگونه بشوم بلکه دوست داشتم کاری بکنم که شیوه دیگری بشوم و دگرگونه شدم و همان شدم.